De oude scheepslantaarn

Dit werk maakte deel uit van de solo-tentoonstelling Lucie van Dam van Isselt in 1986 in het Markiezenhof in Bergen op Zoom en staat in de bijbehorende catalogus. Ook was het in 1999 te zien op de solo-tentoonstelling Meizoentjes in het Zeeuws Museum (Middelburg) & het Marie Tak van Poortvliet Museum (Domburg) en is het opgenomen in de bijbehorende catalogus Een leven in stillevens. Vermelding in de laatste catalogus met onderstaande tekst.

Waarschijnlijk identiek met cat. tent. Dordrecht, Pictura, september 1918, nr. 1 'De oude scheepslantaarn'.
In een recensie van een onbekende datum (ca. 1918) spreekt een recensent aldus over dit schilderij: 'Mevrouw van Dam van Isselt houdt zich aan de Natuur, de Werkelijkheid. Zij schrikt voor uitvoerige nabootsing niet terug, waarschijnlijk omdat zij een zoo voortreffelijke techniek heeft. Maar zij doet meer dan nabootsen: zij geeft het eenvoudigste stilleven-geval ziel (..). Het groote stilleven met scheepslantaarn, touw, waterweerglas, rood wimpeltje enz. tegen witten muur is een wonder van natuurgetrouw naschilderen; maar nog veel mooier wonder van schoonheidsuiting. Het verrukkelijk blank gehouden werkje doet aan de stillevens onzer oude meesters denken. Op binnenhuizen van den zeer grooten Vermeer vindt men wel hoekjes waaraan dit superieure werk denken doet.’
Het schilderij op de achtergrond werd in origineel geschilderd door W.B. Tholen en behoorde tot de privé-collectie van Lucie van Dam van Isselt.

In de biografie in dezelfde catalogus is het schilderij ook afgebeeld met onderstaande tekst:

Rond 1918 werd het contact tussen Lucie en haar oudste zoon Evert hersteld. Deze had een scheepvaartopleiding gevolgd en ging in 1919 weer bij zijn moeder wonen. Uit die periode dateert een aantal door Lucie geschilderde stillevens met scheepsattributen, zoals ‘De oude scheepslantaarn’ uit de collectie van het Zeeuws Museum in Middelburg. Ook zeeman Evert zelf zou een dankbaar onderwerp zijn: ondanks dat Lucie geen sterk portrettist was, kan worden gesteld dat zij een subliem portret van haar oudste zoon schilderde.

Het schilderij hing ook op de tentoonstelling Bloemen uit de kelder over ‘Negen kunstenaressen rond de eeuwwisseling’ in het Gemeentemuseum in Arnhem (1989) en het Zeeuws Museum in Middelburg (1990) en is opgenomen in de bijbehorende catalogus.