Persoonlijke noot van een achterkleindochter

Lucie van Dam van Isselt is mijn overgrootmoeder.
Deze website heb ik gemaakt in een poging haar omvangrijke oeuvre samen te brengen. Maar ook omdat ik het overgrote deel van haar werk zo prachtig vind en geroerd ben door diegenen die dezelfde bewondering hebben voor haar bijzondere talent. In 2016 heb ik dan ook een stichting opgericht met als doel het werk van Lucie breder onder de aandacht te brengen. Deze website is daar het eerste resultaat van.

Bronnen
Mijn zoektocht in de afgelopen 3 jaar voerde langs veilinghuizen, galeries en kunsthandels, de studiezalen van het Rijksmuseum in Amsterdam en het Kunstmuseum in Den Haag, het depot van het Stedelijk Museum, de RKD, de Koninklijke Bibliotheek en het Haags Gemeentearchief. Maar ik vond ook werken op Artnet, Artprice, Pinterest en andere internetwerken.
Bij deze zoektocht ben ik zeer geholpen door het werk en de research van drs. Willem Blok; hij organiseerde 2 solotentoonstellingen, in 1986 en in 1999, spoorde daarvoor 200 werken in binnen- en buitenland op en schreef een uitgebreide monografie over Lucie. Voor de geïnteresseerden onder u: ik kan deze uitgave zeer aanbevelen, het wordt een enkele keer nog aangeboden via internet. En met dank aan Wim Blok kunt u het nu ook via deze site downloaden. Uitgebreid wordt Lucie’s leven hierin beschreven. Blok heeft o.a. de passages uit haar dagboek laten vertalen waar ze schrijft over haar schilderijen. U vindt deze terug bij de respectievelijke werken op deze site. Ook andere toelichtingen en verwijzingen uit de monografie zijn bij de diverse werken overgenomen. Dit geldt overigens ook voor beschrijvingen uit andere catalogi. Maar van een groot aantal werken is ons weinig of niets bekend.
Lucie’s dagboek is gelukkig nog altijd in het bezit van onze familie. Het is een dik prachtig boek, geschreven in het Spaans. Op een dag is er wellicht de mogelijkheid het te laten vertalen en relevante - niet al te persoonlijke - informatie hieruit te kunnen delen.

De auteur van de biografie van Lucie op deze website is Francisca van Vloten, die in 2018 het prachtige boek De Schilders van Domburg heeft geschreven. Lucie was zowel een Veerse Joffer als een Domburgse Dame. In de Domburgse bloeiperiode aan het begin van de vorige eeuw maakte ze deel uit van de groep schilders rond Jan Toorop, met o.a. Jan Sluijters, Piet Mondriaan, Willem Vaarzon Morel, Lizzy Ansingh en Charley Toorop. Lucie was betrokken bij het overleg om te komen tot een jaarlijkse zomertentoonstelling in Domburg dat o.a. in 1911 resulteerde in de opening van Toorop's Tentoonstellingslokaal.


De bloemenschilderes
Deze website toont overduidelijk Lucie’s grote liefde voor bloemen. Ter gelegenheid van haar 70e verjaardag gaf ze een interview aan De Telegraaf, waarvan de journalist o.a. optekende: ‘Sinds mijn vierde jaar, zegt de dame met het witte haar en het snoer oude bloedkoralen, schilder ik Meizoentjes … Ten minste, het verhaal gaat dat ik er toen een uit het gras gehaald, in pot gezet, en geconterfeit heb … Van die eerste weet ik het natuurlijk niet meer zoo goed. Maar de legende wil dan, dat ik sinds 1875 ieder jaar omstreeks dezen tijd die bevlieging krijg … En het lijkt me wel dat het waar is …’  U vindt op deze website dan ook vele, vele door haar geschilderde meizoentjes - een ander woord voor madeliefjes. Joost Bakker schrijft in Een Tere Stilte en Een Sterk Geluid dat Lucie zich heeft ontwikkeld tot één van Nederlands beste (bloem) stillevenschilderessen uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Ze wordt vaak De bloemenschilderes genoemd.

Lucies zonen & kleinzonen
Mijn grootvader, Martin Ekker, heeft de tentoonstelling in 1986 geopend. Hij was een markante indrukwekkende man en groots verteller die hij was, heeft hij de herinneringen aan zijn moeder met de genodigden gedeeld. U kunt zijn toespraak hier teruglezen.
Als kind heeft mijn grootvader zijn moeder helaas moeten missen, tot beider groot verdriet. Lucie scheidde van haar man Evert Ekker in 1907, hun zoontjes waren 8 en 6. Lucie mocht haar kinderen na de scheiding niet meer zien en het contact werd verbroken. Later is het gelukkig hersteld, sterker: kregen zij een hele goede relatie. Dat is de reden dat Lucie in 1933 naar Den Haag verhuisde waar mijn grootvader met zijn jonge gezin woonde. Mijn vader en zijn broers gingen heel regelmatig als jonge jongetjes bij haar, hun oma, op bezoek en zij maakte unieke schilderijtjes voor hen.

Schilderen in de oorlog
Ook tijdens de tweede wereldoorlog woonde Lucie in Den Haag. Principieel weigerde zij zich aan te sluiten bij de door de Duitsers ingestelde Kultuurkamer, waardoor ze gedurende de oorlog niet kon deelnemen aan tentoonstellingen. Begin 2018 werd het schilderij Voorjaarsgroente geveild. De verkoper had het meer dan 70 jaar geleden aangekocht op de expositie Kunst in Vrijheid in september/oktober 1945 in het Amsterdamse Rijksmuseum met ‘Werken van Nederlandse Beeldende Kunstenaars die de Kultuurkamer hebben afgewezen’. Fascinerend te bedenken, áls Lucie dit werk heeft geschilderd tijdens de oorlog, hoe ze die gezonde radijsjes, de grote klont boter, het witte goud en verse kropje sla zo levensecht heeft kunnen schilderen. Wat was in die donkere dagen haar daadwerkelijke compositie van objecten, haar stilleven?
 

Deze website
Op deze website vindt u een overzicht van alle tentoonstellingen waar Lucie aan heeft bijgedragen in en na haar leven. Ook een overzicht met musea die werken van haar in hun bezit hebben, een aantal kranten- en tijdschriftenartikelen en beeld van Lucie zelf. Maar vooral en bovenal natuurlijk haar schilderijen, voor zover ons bekend. Bij het live gaan van deze website had ik iets meer dan 300 van haar werken digitaal bijeen gebracht. Hierbij zijn in ieder geval alle olieverf schilderijen die bij ons bekend en ontdekt zijn, opgenomen. Een begin is gemaakt met het tonen van haar aquarellen, tekeningen en etsen, maar vele moeten nog volgen. Het is ongoing werk, zeg maar. De volgorde van de getoonde werken binnen de verschillende categorieën is betrekkelijk willekeurig omdat het jaar waarin een schilderij is gemaakt, vaak niet bekend is. Ik heb wel een onderscheid gemaakt tussen de afbeeldingen in kleur en zwart-wit.
Als u werken kent, die ontbreken, laat het svp weten. En ook als u meer informatie over Lucie of een van de op deze website getoonde schilderijen heeft, is deze zeer welkom. Wilt u op de hoogte gesteld worden van nieuws of andere informatie omtrent Lucie van Dam van Isselt, laat dan uw naam en mailadres achter op de daarvoor bestemde pagina. U kunt me ook altijd mailen.

Tot slot
Graag wil ik een speciaal woord van dank richten tot mijn moeder, getrouwd met de jongste kleinzoon van Lucie. Mijn moeder bewonderde Lucies werk, vooral hoe ze de meest eenvoudige bloemen en een flesje wist weer te geven in een stil-leven. Ze ondernam speurtochten naar haar schilderijen en haar leven. Sprak met mijn grootvader over zijn moeder en tekende zijn verhalen en herinneringen op. Door haar werd ik al vroeg gegrepen door de schoonheid van Lucies werk. De kennis en het sterke geheugen van mijn moeder hebben mij – tot op de dag van vandaag – erg geholpen bij het samenstellen van deze website. Haar liefde voor Lucie's schilderijen heeft ze op mij overgedragen en daar dank ik haar oprecht voor.
 

Ik hoop dat deze website een inspiratiebron zal zijn voor velen die Lucie’s schilderijen zo kunnen waarderen, dat het bijdraagt aan een breder inzicht in haar prachtige oeuvre. En dat meer mensen haar mogen leren kennen en van haar werk kunnen genieten.

Karen Ekker

PS Vanaf 2021 vindt u in het blog nieuwtjes en bijzonderheden. En natuurlijk kunt u zich abonneren op de nieuwsbrief, dan komen ze automatisch uw kant op.